Ronde 1 - AB - Durf te denken!

Voor het tweede jaar is de Immanuëlkerk Barneveld decor voor de persoonlijke jeugdkampioenschappen van de SGS. Dat met de naam Immanuël de verlosser bedoelt wordt wist U vast. Louter toeval is het dat Een andere Immanuël, namelijk Immanuël Kant, die aan alle mooie gedachtenspinsels een einde maakt door te stellen dat dat niets anders is dan speculatie. Gelukkig zijn zij beiden wel te betrappen op uitspraken die mooi aan het schaken te koppelen zijn.

Ondanks dat er in beide groepen een even aantal van 6 spelers zich hadden aangemeld is besloten de traditie van de laatste jaren om de A en B groep te combineren niet doorbroken. Dat het uiteindelijke deelnemersaantal 1 lager uitval maakte de keuze niet moeilijker. Ratingfavoriet Tycho Dijkhuis werd door de computer gekoppeld aan deze speler, voor het geval hij toch binnen kwam. Dit gebeurde helaas niet, waardoor Tycho als eerste op een punt kwam te staan. De andere spelers hebben er langer voor moeten zitten, maar zijn nu natuurlijk wel beter warm gespeeld.

Daniël Kuijper – Yme Brantjes

Titelverdediger Yme speelde een siciliaanse partij tegen Daniël Kuijper. Yme wist een klein voordeel te behalen. Dit voordeel werd per zet licht vergroot tot wit het niet meer kon houden. 

Kasper Wiegers – Nick Nurmonhamed

Kasper speelde het te weinig gespeelde middengambiet. Het vloeide echter over in het schots, waarin zwart meer mogelijkheden leek te hebben. Schijn bedriegt, want na een sterk middenspel had Kasper drie pionnen tegen ongelijke lopers. Dit werd met overtuiging uitgespeeld.

Monica Reichardt – Gavin Wallace

In de meeste partijen ging de overwinning naar de op papier sterkere speler, doordat zijn tegenspeler geen risico durfde te nemen. Dit goldt niet voor Monica Reichardt, die er wel een echte partij van maakte.  Zij durfde op zet vijf al een pion te offeren voor twee leuke loper lijnen. Dit leek lang sterk spel te geven. Toen zwart echter kenbaar maakte daar maling aan te hebben en zelf de aanval opende op de witte koning kon Monica, mede door de tijd, wist zij echter niet meer de verdediging op orde te houden.

Casper Schoppen – Jeroen van Winkoop

Zwart speelde als antwoord op het Spaans de Berlijnse verdediging. Door twijfels speelde hij hem echter in het vervolg te passief waardoor wit ruimtelijk voordeel kreeg. Na afruil werd dit omgezet in een eindspel waarin wit een pion meer had. Door de zwakkere pionstructuur van zwart stond wit al gewonnen. Dit wisten beide spelers, waarna wit de felicitaties in ontvangst mocht nemen.

Menno Muller – Rijk van Oostenbrugge

Wit speelde in de opening al snel g2-g3, gevolgd door Lg2. Hierdoor had wit haast geen druk op de stelling van zwart. Doordat zwart ook geen echte druk uitoefende leek de wedstrijd heel saai te verlopen. Door een afruil van toren en pion tegen twee lichte stukken kwam er toch strijd in. Althans tot er remise besloten werd. Jammer, want ik had wel willen zien hoe beide spelers verder zouden gaan.

Auteur: Kevin van Brummelen